Zamanın birinde fakir bir adam zengin bir adamın evinde
kalabilmek için ricada bulunmuş, Zengin adam da yüklüce bir ücret istemiş.
Fakir adam öyle bir içerlenmiş ki ona şöyle kahırda bulunmuş;
- Be hey mübarek adam! bilmez misin ki bu alemin
yaratıcısıdır her mülkün sahibi, sana sonsuz servetinden lütufta bulunmuş, sana
hediye vermen lütufta bulunman için de fırsat vermiş. Cennette mekan kazanman
için benim gibi bir garibi kapına getirmiş. Bunun ne büyük bir lütuf olduğunu
anlamıyor musun. Eğer bunun ne kadar büyük bir lütuf olduğunu bilseydin bana
üste para da verirdin demiş. Bu sözler zengin adamın çok hoşuna gitmiş, evini
adama bedava kiraya verdiği gibi üste de çeşitl ihsanlarda bulunmuş.
Kıssadan hisse; Malı mülkü veren veriyor da biz neden tamah
ediyoruz?
