“ Pişmanlıklar ve Keşkeler Üzerine Anlaşılması Zor Bir Yazı. “


“Bazen öyle duygular vardır ki anlatmak için kelimeler yetmez denir ya inanmazdım. Cidden varmış. Bazen bir şeyi anlatmak için kelimeler yetmez hatta bir kitap yazmak dahi kâfi gelmez. Söylemek istersin kelimeler düğümlenir bağırmak avazın çıktığınca haykırmak istersin ama nafile beceremezsin.”

“Belki dersin bir gün gelir de bu bir rüyadır derim uyanırım. Her şey istediğim gibi olur ben de sonsuz mutlu olurum. Belki de öyle olur ama şu an değil. İçinde bulunduğumuz şartlar yaşantımız iş hayatımız ailemiz ve belki de yaşadığımız tüm her şey bunun olmasına engeldir.”

   “Çoğu zaman bırakıp gitmek istemişimdir yaşadığım ortamı, kaçmak kurtulmak istemişimdir nefes aldığım o atmosferden o beni boğan oksijeni tükenmiş mekândan, bir araca atlayıp uzaklaşmak arkana bile bakmadan ta en uzaklara gitmek farklı lezzetteki oksijenleri tatmak.”

    “Hep ertelenmişlikler, pişmanlıklar kaplamıştır dünyamı; yarın yaparım, keşke orda olmasaydım, keşke bir daha yapmasaydım, keşke bir beş dakika daha zamanım olsaydı; keşke keşke keşke. Bitmez tükenmez keşkeler ve pişmanlıklar.”

    “Büyük ölçüde keşkeler ve pişmanlıklardır hayatımızı kaplayan. Sıra sıra sıralanmıştır tüm yaşam çizgimiz üzerinde. Kısa da olsa uzun da olsa hiç fark etmez insan ömrü. Hepimiz bir yerlerde birileriyle hep yaşamışızdır bu duyguları. “

    “Eğer hayata bir kere daha gelmiş olsaydım ki olmayacağını biliyorum ama olsun, yine de böyle bir düşünce bile bir mutluluk kaynağıdır; İnsan olmayı hiç istemezdim. Bir ot bir çalı veya bir kaya parçası olabilirdim. Belki bu bir isyan bu bir nankörlük olarak düşünülebilir. En azından şu zaman diliminde bunu istemezdim.”

    “Tamamen çıkar üzerine kurulu samimiyetten uzak, hiçbir sürekliliği olmayan yalancı bir döngü üzerinde yaşantımız. İnsanlar çoğaldıkça bu samimiyet ters orantılı olarak sürekli azalıyor ve belki de gün gelecek tamamen bitecek. Duygusuz ve kupkuru bir yaşam, kupkuru bir ruh alemi olacak. “

     “Bilmiyorum anlatabildim mi ama kısaca şu var ki; Hayatımız sevgiden uzak ve bir o kadar da karmaşık. Sanırım bundan kurtuluş da pek mümkün görünmüyor. “15.01.2012- 01;58


" Zaman amansız zaman… "




Yüksek binalara teslim olduk, ruhumuz eski kaldırımlarda kaldı,
Acımasız yıllar benim de gençliğimin katili,
Zaman! Ey zalim amansız hastalıkların devası zaman!
Ben miydim sadece sana karşı durup isyan bayrağı açan.
Ağır aksak geçseydin, benliğimde silinmezdi aniden izlerin,
Durmaksızın akan sen miydin?
Yoksa hatırlayamadığım benliğim miydi geride kalan?
Ufuk çizgisi gibiydi seçilmezdi bakıldığı zaman ta uzaklardan.
Cahit K. 13.01.2012 - 04;35